سندروم ايمپاستر: خودويرانگري افراد موفق

سندروم ايمپاستر: خودويرانگري افراد موفق

مجموعه: مشاوره خانواده

آيا همانقدر که ديگران شما را باهوش و با استعداد و موفق تصور مي کنند خود را باهوش مي دانيد؟ اگر پاسختان منفي است احتمالا به سندرم ايمپاستر مبتلا هستيد.

چگونه سندرم ايمپاستر موجب کاهش پتانسيل و توانايي شما مي شود

سندرم ايمپاستر ويژه افراد موفق است. بسياري از افراد توانمند و تيزهوش علي‌رغم قابليت‌ها و موفقيت‌هاي روز افزون هيچ احساس مثبت دروني به توانمندي‌ها و قابليت‌هاي خود ندارند بلکه معتقدند ديگران را به گونه‌اي فريب داده‌اند. به عبارت ديگر اين سندرم را مي‌توان به عنوان مجموعه‌اي از احساسات عدم کفايت تعريف کرد که از اين باور نشات مي‌گيرد که فرد ناشايست بوده و قابليت انجام کار را ندارد.

آيا همانقدر که همکارانتان شما را باهوش و با استعداد تصور مي کنند خود را باهوش مي دانيد؟ اگر پاسختان منفي است احتمالا به سندرم ايمپاستر مبتلا هستيد. مطالعات نشان داده است حدود 70 درصد از افراد فکر مي کنند در حال فريب دادن ديگران هستند و بالاخره روزي دستشان رو مي شود. به همکارانتان در محل کار نگاهي بيندازيد، آيا زناني را مي بينيد که آرزو داريد مانند آن ها باشيد؟ اگر چنين است پس احتمالا آن ها آن دسته از افرادي هستند که به اين سندرم مبتلا هستند.

درحاليکه در مردان هم همانقدر احتمال ابتلا به اين سندرم وجود دارد، با اين حال احتمالا کمتر در دام آن گرفتار مي شوند . بسياري از زنان مبتلا به اين سندرم، تا زماني که مطمئن نباشند از عهده انجام کارشان بر مي آيند دست از فعاليت بر مي دارند، درحاليکه ساير مبتلايان سعي مي کنند به قله هاي موفقيت دست بيابند اگرچه در اين راه دو برابر بيشتر از ديگران تلاش مي کنند تا به همه ثابت کنند لايق چنين جايگاهي هستند اما مرتبا مراقب تهديد هايي هستند که فکر مي کنند ممکن است متوجه کارشان شود.

سوزان مرسير که عضو هيئت مديره شرکت تبليغاتي جرج پاترسون بود از آنجا که تصور مي کرد شايد به خوبي از عهده وظايفش بر نمي آيد از اين سمت کناره گيري کرد. وي مي گويد:" هرگز مطمئن نبودم آنچه را که از من انتظار مي رود به خوبي انجام مي دهم يا نه، به همين خاطر تصور مي کردم نقش خود را به خوبي ايفا نمي کنم." وي پيش از آنکه اخراج شود خودش از سمتش کناره گيري کرد.

مرسير در حال حاضر مشاور "تغيير رفتار" است و در اين حرفه تلاش مي کند به افراد و سازمان ها کمک کند تا درگير محدوديت هايي که سندرم ايمپاستر برايشان ايجاد مي کند نشوند. وي مي گويد وقتي در محيط کاري با سندرم ايمپاستر مواجه مي شويم دو سوال مطرح مي شود:

1. وقتي مبتلا به سندرم ايمپاستر مي شويم چه اتفاقي برايمان مي افتد؟

وقتي فکر مي کنيد در حال فريب دادن ديگران هستيد بزرگترين ترسي که در وجودتان پديد مي آيد اين است که ديگران پي به فريبکاري شما ببرند. درنتيجه آن، از خودمان جدا مي شويم، هوش و استعداد خودمان را انکار مي کنيم و وقتي خودمان باور به خود را از دست مي دهيم ديگران هم به مرور ظاهر حرفه اي مان را زيرسوال مي برند. و اين طرز تفکرمان ممکن است ما را وادار کند تا بر مبناي قضاوت نادرستمان تصميماتي را در مورد شغل و زندگيمان بگيريم و به دنبال آن راهي را انتخاب مي کنيم که راحت و بي دردسر باشد که مبادا دوباره نسبت به خودمان چنين حسي پيدا کنيم و در اين راه سعي نمي کنيم خودمان را به خود و سايرين ثابت کنيم و بر اين ترس فائق بياييم.

2. چه اتفاقي براي سازمان ها رخ مي دهد وقتي کارمندانشان احساس مي کنند در حال فريب ديگران هستند و موفقيتشان را به خود نسبت نمي دهند؟

کارفرمايان خواهان آن هستند که کارکنانشان تا حد زيادي تلاش کنند و ايده هايشان را به دور از اين تصور که شايد مورد قبول قرار نگيرد، مطرح کنند چرا که در اين صورت است که نوآوري شکل مي گيرد و در پي آن موفقيت به دست مي آيد. کارکناني که به ارزشمند بودن حضورشان چندان اعتقادي ندارند هرگز نمي توانند خواسته کارفرمايان را عملي کنند. چنين افرادي همان کساني هستند که سرشان را پايين مي اندازند و دعا مي کنند در محيط کاري کسي به آنها پيله نکند. سندرم ايمپاستر تاثير بدي بر روي کار و حرفه مي گذارد.

پس با اين شرايط چطور مي توان از شر سندرم ايمپاستر خلاص شد و به پتانسيل و توان خود در محيط کاري ايمان آورد؟ و چگونه کارفرمايان مي توانند به کارکنان خود در راه موفقيت کمک کنند؟ در ادامه توصيه هاي مرسير آمده است:

• به عالي بودن فکر نکنيد.

حتي اگر عالي هم نباشيد چيزي را از دست نداده ايد. تنها به فکر گام بعدي در کار خود باشيد و ببينيد در نتيجه آن چه چيزي رخ مي دهد.

• به خاطر موفقيت هايي که به دست آورده ايد خود را تشويق و تحسين کنيد.

از پيروزي هايي که به دست آورده ايد لذت ببريد و زماني را که در حال به دست آوردن آن پيروزي ها بوديد در ذهن خود مرور کنيد.

• مثل تفلون باشيد.

مثل تفلون اجازه دهيد انتقادات و عدم پذيرش ديگران درونتان سر بخورند و از شما عبور کنند بي آنکه جذبتان شوند و بي آنکه ارزش ها و توانايي هاي ذاتيتان را زير سوال ببرند.

• هر زمان که لازم بود سوال بپرسيد و درخواست کمک کنيد.

تصور نکنيد با اين کار احمق تصور مي شويد بلکه برعکس ميزان تعهدتان به کار به اثبات مي رسد.

• مراقب برداشت هايي که از اتفاقات دور و برتان مي کنيد باشيد.

از خودتان بپرسيد: آيا آن گفته يا رفتار واقعا به همين معني است که من برداشت کرده ام يا مي توان تعابير بهتري هم داشت؟

• اينکه گاهي فکر کنيم در حال فريب ديگران هستيم چندان هم بد نيست.

ولي وقتي اين فکر مانع فعاليت هايمان شود و ما را از رسيدن به موفقيت باز دارد اصلا خوب نيست.

منبع:آي بانو