دخترا اينور و پسرا اونور!

دخترا اينور و پسرا اونور!

مجموعه: والدين موفق

اولين سوالي که بعد از مشخص شدن بارداري ذهن والدين و اطرافيان را به خود مشغول ميکند اين است که جنسيت بچه چيست. بعضي ها دختر دوست دارند و بعضي ها پسر. بعضي ها معتقدند پسرها بهتر اند و بعضي ديگر دخترها را ترجيح مي دهند اما آيا مي دانيد اين دو جنس واقعا چه تفاوتهايي با هم دارند؟

تفاوت از بدو تولد

براساس نتايج تحقيقات منتشرشده، تفاوت‌هاي بسياري حتي در دوران جنيني بين دختران و پسران وجود دارد. يکي از اين تفاوت‌ها که از‌‌ همان اوايل قبل از تولد ديده شده، مربوط به رابطه نيمکره مغز چپ و راست است. در پسران ارتباطات کمتري بين قسمت‌هاي راست و چپ مغز وجود دارد در حالي که اين ارتباط در دختران، سريع‌تر و زود‌تر اتفاق مي‌افتد و به همين دليل است که نوزادان دختر، سريع‌تر خود را با محيط جديد زندگي‌شان هماهنگ مي‌کنند ولي نوزادان پسر اين مهارت هماهنگي را کمي دير‌تر و به‌ مرور در مراحل مختلف رشد مي‌آموزند. بنابر همين تفاوت‌ها، مطالعات نشان مي‌دهد بعد‌ها پسران در برخورد با انواع خاصي از مسائل مانند امتحانات هجايي يا جدول کلمات فقط از يک طرف مغزشان استفاده مي‌کنند در حالي که دختر‌ها از هر دو طرف مغز استفاده مي‌کنند.

از سوي ديگر دختران تازه‌ متولد ‌شده با علاقه و اشتياق بيشتري به تماشاي اشياي اطراف خود مي‌پردازند اما پسربچه‌ها خيلي زود علاقه‌شان را به تصاوير و نقوش از دست مي‌دهند و براي تحريک علايق بصري آن‌ها به زمان بيشتري نياز است که گاهي تا 7 ماهگي‌ هم طول مي‌کشد. بعد از آن نيز تا 6 سالگي هيچ‌چيز از نگاه تيزبين دختران به راحتي مخفي نمي‌ماند اما پسران نگاهي کلي به محيط پيرامون خود دارند.

درواقع اين تفاوت، زيست‌شناختي است که دختران و پسران از بدو تولد در رشد جسماني و رفتاري خود متفاوت هستند. براي همين نبايد از آموزه‌هاي قالبي در تربيت آن‌ها استفاده کرد. بهترين کمک اين است کاري کنيم تا فرزندان‌مان طبيعي بزرگ شوند و مهارت‌هاي خود را نشان دهند.

تفاوت‌هاي رفتاري دختربچه‌ها و پسربچه‌ها

به‌طور کلي پسر‌ها و دختر‌ها با توجه به طبيعت و جنسيت‌شان ممکن است رفتارهاي کاملا متفاوتي داشته باشند، اما نه به اين معني که هر دختر و پسري حتما تفاوت بسيار زيادي با هم دارند و ضرورتا از الگوهاي معمول جنسيت خود پيروي خواهند کرد.

معمولا دختربچه‌ها زود‌تر از پسربچه‌ها راه مي‌افتند و حتي مهارت بهتري در کنترل تحريکات روده‌اي و مثانه خود دارند. علاوه بر اين، نسبت به پسر‌ها اجتماعي‌تر هستند و در يک سال اول تولد بيشتر با اطرافيان رابطه برقرار مي‌کنند و رفتار دوستانه‌تر و آرام‌تري نشان مي‌دهند درحالي که پسر‌ها بيش از احساسات ديگران به داشته‌ها و وسايل‌شان توجه نشان مي‌دهند زيرا آن‌ها ترجيح مي‌دهند در خودشان به مکاشفه بپردازند تا احساسات جمعي را درک کنند.

با توجه به اين‌که در دختران ارتباط بين دو نيمکره با موفقيت بيشتري برقرار مي‌شود بنابراين توانايي‌هاي کلامي دختران بسيار بالا‌تر است. معمولا در 7-6 سالگي، هنگامي که کودکان آموزش جدي را شروع مي‌کنند، به طور مقطعي، پسران از لحاظ ذهني کمي عقب‌تر از دختران هستند و درنتيجه «هماهنگي حرکتي ظريف» مثل نگه‌داشتن مداد يا استفاده از قيچي دير‌تر در آن‌ها شکل مي‌گيرد. البته هرچند دختربچه‌ها در مهارت‌هايي مانند صحبت کردن، خواندن و نوشتن بهتر از پسربچه‌ها هستند و اين ويژگي را در خود حفظ مي‌کنند و پسربچه‌ها دير‌تر به مهارت‌هاي کلامي مي‌رسند، اما آن‌ها هم خيلي زود و از سنين پايين توانايي‌هاي تصويرسازي و خيال‌پردازي‌شان را در خود بروز مي‌دهند.

معمولا پسران پس از 5 سالگي با رشد ناگهاني اندام‌ها روبه‌رو مي‌شوند و سريع‌تر از دختر‌ها به رشد فيزيکي مي‌رسند اما روند يادگيري استفاده از مهارت‌هاي‌شان کند‌تر است و پس از 5 سالگي به حالت متعادلي در رشد فيزيکي و مهارت رفتاري مي‌رسند. جالب است بدانيد پسران به اندازه دختران توانايي تشخيص يک منبع صوت را با حس شنوايي‌شان ندارند و شنوايي دختران قوي‌تر است.

پسربچه‌ها در مقايسه با دختربچه‌ها پرجنب‌وجوش‌تر و فعال‌تر و مدام در حال حرکتند. آن‌ها اسباب‌بازي‌هاي پرسر‌ و‌ صدا و پرزرق و برق مانند اتومبيل‌هاي داراي چراغ و آژير را دوست دارند و معمولا هنگام بازي‌ کمي خرابکاري مي‌کنند، اما اين خرابکاري‌ها اتفاقي است اما دختر‌ها معمولا به بازي‌هاي آرام‌تر مثل بازي با عروسک، حيوانات خانگي، خاله‌بازي يا پرستاري خانگي علاقه نشان مي‌دهند و هنگام بازي با اسباب‌بازي‌هاي‌شان صحبت و از تعارفات ملايم و تک‌گويي استفاده مي‌کنند که اين شيوه ارتباطي متضاد با شيوه پسر‌ها هنگام بازي است.

اگر نگران کم‌حرفي پسربچه‌تان در کودکي هستيد، بهتر است بدانيد دختران معمولا زود‌تر ياد مي‌گيرند حرف بزنند و تمايل بيشتري هم به حرف زدن نشان مي‌دهند. آن‌ها از گوش دادن به صحبت‌هاي شما لذت مي‌برند و معمولا آنچه براي‌شان اتفاق افتاده را به هر نوعي که شده براي‌تان تعريف مي‌کنند، اما پسر‌ها ترجيح مي‌دهند زياد حرف نزنند.

 آن‌ها به اندازه دختران به جزئيات توجه نشان نمي‌دهند و پاسخ‌هاي‌شان يکي دو کلمه‌اي و در حدي است که اصل قضيه را برساند. اين خصوصيت پسران احتمالا به خاطر طبيعت شلوغ‌ کار آن‌ها و بي‌علاقگي‌شان به نشستن و حرف زدن در هنگامي است که مي‌توانند اين‌ور و آن‌ور بروند.

دختربچه‌ها حين بازي کمتر با همسالان خود درگير مي‌شوند و مشکلات رفتاري پيدا مي‌کنند. معمولا رفتارهاي رقابتي و سرکشي‌ پسر‌ها بيش از دخترهاست به همين دليل بيشتر شاهد درگيري آن‌ها با همسالان‌شان هستيد.

براساس نتايج مطالعات، پسران در مقايسه با دختران از نظر جسمي پرخاشگر‌تر هستند. اين تفاوت به‌خصوص هنگامي مشخص مي‌شود که کودکان خشمگين مي‌شوند. البته هرچند پسران از نظر جسمي پرخاشگرترند اما بررسي‌ها نشان مي‌دهد دختران در بروز پرخاشگري کلامي پيشرو‌تر از پسران هستند و بيشتر از پرخاشگري کلامي مانند فرياد زدن استفاده مي‌کنند. جالب است بدانيد همچنين بروز پرخاشگري رابطه‌اي بيشتر در دختران ديده مي‌شود. به عبارت ساده‌تر، در اين نوع پرخاشگري، رفتارهايي مثل تنفر نسبت به ديگران، شايعه‌پراکني‌ کينه‌توزي و ناديده گرفتن اطرافيان به علت عصبانيت بيشتر در دختران بروز مي‌کند.

منبع : شهرزاد/تبيان