عينک فرزندتان را بزنيد

عينک فرزندتان را بزنيد

مجموعه: والدين موفق

اگر شما هميشه از زور استفاده کنيد و يا نقش معلم را بازي کنيد، فرزند شما هيچ گاه به توانايي هاي شخصي خود، که او را از ديگران متمايز مي سازد، پي نخواهد برد.

تقويت شخصيت فرزند به اين نياز دارد که شما بين برخوردهاي ويرانگر و برخوردهاي سازنده تفاوت قائل شويد. برخوردهاي منفي و مخرب شامل کتک زدن و فرياد کشيدن است. اگرچه اين روش ها کمک مي کنند تا فرزند شما کمي به خود آيد ولي اعتماد به نفس او را از ميان مي برد.

اگر بتوان اعتماد به نفس را به تاير اتومبيل تشبيه کرد، داد زدن بر سر کودک يا کتک زدن او سبب خالي شدن هواي داخل تاير مي شود. اگر شما همواره عنان اختيار خود را از دست بدهيد و بر سر او فرياد بکشيد، حتي اگر او را کتک هم نزنيد، احساس همکاري و يا داشتن انگيزه در او به وجود نخواهد آمد.

براي اينکه بتوانيد از روش هاي ويرانگر دوري کنيد، از ديد يک کودک به موضوعات مختلف بنگريد. آنگاه خواهيد ديد که زندگي براي کودک شما همچون غولي بزرگ است که نمي تواند بسياري از مشکلات و بدنبال آن پيشنهادهاي شما را بفهمد.

اگر شما از فرزند خود بخواهيد که پيراهن خود را به اتاقش بياورد، ممکن است منظور شما همان لحظه باشد ولي تا وقتي که بطور دقيق براي فرزند خود مشخص نکرده ايد در چه زماني اين کار بايد انجام شود، او فکر مي کند بعدها هم مي تواند اين کار را انجام دهد. شما بايد بين کارهاي فوري و کارهايي که بعدا نيز مي تواند انجام بگيرد مرزبندي کنيد.

بعنوان مثال: شما مي توانيد بگوييد:" همين حالا پيراهنت را به اتاقت ببر" يا " هر وقت نقاشي ات تمام شد پيراهنت را به اتاقت ببر." توضيح کامل درخواست ها ممکن است به حوصله بيشتري نياز داشته باشد ولي ابهامي در مورد درخواست شما باقي نخواهد گذاشت.

گاهي اوقات خواسته والدين با چنان متانتي همراه است که امکان مخالفت کودکان را فراهم مي سازد. بطور مثال: مي توانم خواهش کنم اين اين کار را انجام دهي؟

هرگز درخواست خود را به گونه اي بيان نکنيد که فرزند شما احساس کند کنترل پاسخ سوال با اوست. سعي کنيد مصمم، صريح، قاطع و مهربان باشيد. اگر مي خواهيد خواسته ي شما به سرعت انجام شود، ان را با صراحت بيان کرده، بگوييد: " وسايل نقاشي ات را هر چه زودتر جمع کن.

اگر شما درخواست خود را به روشني بيان کنيد فرزندتان در مي يابد که در صورت سرپيچي تنبيه خواهد شد. از کلي گويي دوري کنيد. کودکان از اينکه بتوانند به والدين خود کمک کنند لذت مي برند. آنها دوست دارند کارهايي را به آنها واگذار کنيد تا از طريق آن اعتماد به نفس خود را تقويت کنند. بنابراين آنها را در کارها شرکت دهيد و حتي کوچکترين موفقيت آنها را تحسين کنيد.

برخورد سازنده به اين معني است که انتظارات خود را مشخص سازيد و هر موضوعي را به يک مبارزه تبديل نکنيد.

برخي از والدين انتظار دارند فرزندشان همه کارها را به بهترين شکل انجام دهند، اين انتظار ايرادي ندارد ولي کمي هم چشم پوشي لازم است، بنابراين آرامش خود را افزون کنيد. به ياد داشته باشيد که احساسات شما در چهره تان پديدار مي شود، حتي اگر سعي در مهار کردن ان داشته باشيد. کودکان نسبت به رفتار والدين بسيار حساس هستند. هنگامي که مادري اخم مي کند يا چشمانش را گرد مي کند، فرزندش به او مي گويد" چرا داد مي زني؟ " زيرا از نظر يک کودک، داد زدن، تنها يک صدا نيست بلکه يک احساس است.

اکنون به نکات زير دقت کنيد که مي تواند توانيي شما را افزايش دهد:

1-با فرزندتان شوخي کنيد و با او خودماني شويد، البته از شوخي هايي که باعث مسخره کردن او مي شود خودداري کنيد. حتي فکر کردن به يک موضوع خنده دار موجب آرامش انسان مي شود.

2- سعي نکنيد فرزندتان را مجبور کنيد به حرف هاي شما گوش دهد، به او نگويي" تو مرا ناراحت مي کني" بلکه بگويي" فلان رفتار تو مرا ناراحت مي کند.

3- اگر از چيزي ناراحت هستيد به فرزند خود بگوييد که ناراحتي شما به خاطر مشکلات مربوط به کار يا نظاير آن است تا فرزندتان احساس نکند که از او ناراحت هستيد.

4- در غياب فرزندتان درباره او با ديگران صحبت نکنيد. به او احترام بگذاريد و به تاثيري که غيبت کردن بر نفوذ شخصيت شما خواهد گذاشت و توانايي تان را در برخورد مستقيم با فرزندتان کاهش خواهد داد، بي اعتنا نباشيد.

5- هرگز مسئوليت تربيت فرزندتان را به ديگران واگذار نکنيد. کودکان دوست دارند که والدينشان اين مسئوليت را به عهده گيرند.

6- يکي از راه هاي دوري از برخوردهاي ويرانگر اين است که درگير نشويد. رفتاري را که از فرزندتان سر مي زند و سبب درگيري مي شود ، شناسايي و از وقوع آن جلوگيري کنيد و يا روش مناسبي را جايگزين آن سازيد.

7- به عنوان پدر و مادر، شما حق داريد هرگونه مقررات سختي را به اجرا بگذاريد. 

منبع: کتاب کليد رويارويي با مشکلات رفتاري کودکان . ترجمه مسعود حاجي زاده/تبيان