شخصيت‌شناسي از روي نقاشي بچه‌ها

شخصيت‌شناسي از روي نقاشي بچه‌ها

مجموعه: تست روانشناسي

شخصيت‌شناسي از روي نقاشي بچه‌ها

پرورش قدرت بيان نقاشي فقط وابسته به تکامل جسمي کودک نيست بلکه با درک و شعور نيز در ارتباط است. اين ادراک در بدو تولد بسيار جزئي است ولي با پيشرفت سن بهتر مي‌شود. در حقيقت مي‌توان گفت کودک در ابتدا مهارت کافي ندارد. بنابراين نمي‌تواند خوب نقاشي کند. به همين دليل حتي اگر از يک فرد بالغ بخواهيم با پا‌هايش خانه‌اي رسم کند حتما اثري درهم و برهم خواهد شد، اما باز هم اين خانه بسيار کامل‌تر از نقاشي يک کودک است. با وجود اين کودک از آغاز خط نگاري‌هاي خود، سه وجه چشم، مغز و دست را به کار مي‌اندازد تا به لذت برسد.

در اين نقاشي هم تصوير خورشيد و آسمان مشاهده مي‌شود که همان‌طور که در بالا گفته شد، به ترتيب از امنيت، گرمي و پاکي که بر زندگي کودک حاکم است، حکايت مي‌کند. البته از آنجا که کودک خورشيدش را در بالا‌ترين قسمت نقاشي‌اش تصوير کرده مي‌توانيم به اين نکته برسيم که او مي‌خواهد اهداف و مقاصد آينده خود را نشان دهد. خطوط سرازيري که به نوعي انگشت آدمک‌هاست مي‌تواند خستگي کودک را نشان دهد و باز در اينجا تعارض ديگري مشاهده مي‌شود. پاهاي يک آدمک باز و پاهاي آدمک ديگر بسته است. پاهاي باز و با فاصله نماد اعتماد به نفس کودک است و پاهاي بسته و کم فاصله از کمبود اعتماد به نفس خبر مي‌دهد. خطوط شکسته و زاويه‌داري که در تصوير به چشم مي‌خورد چالاکي صاحب نقاشي را نشان مي‌دهد. چشم‌هاي بزرگ آدمک‌ها نشانه برون‌گرايي و کنجکاوي اوست. مورد ديگري که در اين نقاشي براي ما اهميت دارد خطوط منحني لبهاست که به ملايمت اين کودک اشاره دارد.

به طور کلي خورشيد در نقاشي‌هاي کودکان نشان‌دهنده امنيت و خوشحالي کودک است و از گرمي و رابطه مطلوبي که ميان پدر و فرزند برقرار است، حکايت مي‌کند. در واقع به نظر مي‌رسد اين کودک رابطه خوب و راضي‌کننده‌اي با پدرش دارد. از سوي ديگر آسمان نيز که در اين نقاشي به وضوح ديده مي‌شود، نماد الهام و پاکي دنياي اوست. در طرف راست نقاشي، تصوير درخت را مي‌بينيم که تنه باريکي دارد. اين‌که کودک درخت را در سمت راست ترسيم کرده، به نوعي نشان‌دهنده فرار او از گذشته‌اش است اما در عين حال نقش درخت به حمايت مقتدرانه پدر و همانندسازي کودک با شخصيت پدرش، اشاره مي‌کند. تنه باريک درخت سازگاري مشروط صاحب نقاشي را نشان مي‌دهد و چون شاخه‌ها تا اندازه‌اي نوک تيز، ترسيم شده‌اند، مي‌توان حدس زد که کودک تا اندازه‌اي پرخاشگر است.

خانه‌اي که اين کودک کشيده نسبت به ساير اجزاي نقاشي، چندان بزرگ و با ثبات نيست که مي‌تواند حاکي از طرد زندگي در خانه‌اي باشد که او در آن زندگي مي‌کند. با اين حال او دودکش خانه را نيز نقاشي کرده است و با اين دودکش به ميل خود براي افزايش گرماي روان‌شناختي محل زندگي‌اش اشاره مي‌کند. در واقع دودکش در نقاشي همه بچه‌ها يک نماد مثبت است. در خانه نيز نشان مي‌دهد صاحب نقاشي مي‌خواهد با ديگر ارتباط برقرار کند و تعامل اجتماعي داشته باشد و در انتها مي‌توان به مثلثي که کودک به عنوان سقف خانه نقاشي روي کاغذ آورده اشاره کرد و گفت اين بام نشانگر اين است که کودک فضاي تخيلي براي خود دارد.

منبع:مجله شهرزاد/برترين ها