آياخانه‌داري خسته کننده است؟

آياخانه‌داري خسته کننده است؟

مجموعه: مشاوره خانواده

به باور نگارنده يکي از ريشه هاي بيان خسته کننده بودن خانه داري از منظري خاص که منجر به نتايجي خاص مبني بر ضرورت حضور زنان در موقعيت هاي شغلي مي شود ايجاد دوقطبي «اشتغال-خانه داري» است.

الف: خانه داري خسته کننده است!

جسارت اين جمله تحت لواي طرح بيش از حد آن در مجامع مختلف و عادي سازي آن به نحوي خاص، تا حدي پنهان شده و کمتر مورد توجه قرار مي گيرد؛ اما طرح مسئله خسته کننده بودن خانه داري در گرو غفلت از ريشه و اساس اين مسئله است. يعني طرح سوال «آيا به واقع خانه داري خسته کننده است؟» که در صورت مثبت بودن پاسخ، ضرورت روشن کردن ابعاد ساحتي که به خسته کننده بودن خانه داري منجر مي شود، رخ مي نمايد.

به باور نگارنده يکي از ريشه هاي بيان خسته کننده بودن خانه داري از منظري خاص که منجر به نتايجي خاص مبني بر ضرورت حضور زنان در موقعيت هاي شغلي مي شود ايجاد دوقطبي «اشتغال-خانه داري» است. دوقطبي سازي که در بسياري موارد به نتايجي نامناسب و غيرمنطقي منجر مي شود و در هياهوهاي رسانه اي بر تقابل جدي اين دو مسئله افزوده مي شود.

در واقع با پذيرش اصلي مبني بر وجود خستگي روحي و جسمي در هر کار و فعلي و تلاش براي شناخت ابعاد آزار دهنده و کاهش آن عوامل و نتايج، مي توان گفت طرح مسئله خسته کننده بودن خانه داري در بسياري مواقع لزوما به معناي تلاش جهت شناخت موارد آسيب زاي اين پديده نيست، و تلاش براي ابطال ادعاي تقويت دوقطبي «اشتغال-خانه داري» و دميدن در کوره اين آتش از سوي بسياري مصلح نمايان، بي نتيجه و بيهوده است. ورود کارشناسان مصلح و لزوم دقت موشکافانه جهت حل مسائل و مشکلات مختلف اين عرصه است که مي تواند خانه داري را چون پديده اي عادي و نه در مقابل اشتغال بررسي کرده و آسيب ها و فرصت هاي آن را بيان کند.

ب: خانه داري خسته کننده نيست!

قرار دادن اين جمله به عنوان تيتر بند دوم از نوشتار حاضر گوياي ميزان اهميت جمله فوق در ميان اين سطور است. اما معناي جمله فوق تنها در گرو يک اصل مهم و تاثير گزار است که در صورت غيبت آن هر فعلي مي تواند با ميزاني از خستگي و حتي انزجار همراه شود.

به ديگر سخن خانه داري تنها زماني خسته کننده نيست که همراه با برنامه ريزي و هوشياري مداوم باشد. اين برنامه ريزي را مي توان بر مبناي کارهاي کوتاه مدت، ميان مدت و بلندمدت قرار داده تا با حجم قابل قبولي از کارهاي منزل مواجه بود.

نکته اينکه مغز انسان همواره در مقابل برنامه ريزي هاي کيفي و کلي موضع گيري کرده و دچار سردرگمي ويژه اي مي شود، حال آنکه با طبقه بندي زماني به جا و به اندازه مي توان اين سردرگمي را از مغز دور کرد. مدعاي اين سطور بروز خستگي روحي در قبال پديده اي به نام خانه داري است که بدون مشخص کردن اجزاي اين پديده آن را به وزنه اي سنگين و غيرقابل هضم براي روح تبديل مي کند.

پس در قدم اول بايد به مشخص کردن اجزاي کلي خانه داري و طبقه بندي آن با توجه به اهميت و حجم کارها پرداخت. يعني مشخص کردن کارهاي کوتاه مدت و فوري مانند آشپزي روز، کارهاي ميان مدت مانند گردگيري هاي دوروز در ميان و جارو کشيدن و کارهاي بلند مدت مانند شستن فرش ها و خانه تکاني و ديگر کارها و اعمال مربوط به امور خانه است!

با اين برنامه ريزي است که مغز با اعمالي مشخص مواجه شده و از موضع گيري در مقابل آن مي پرهيزد.

از سوي ديگر مشخص کردن نوع تفريحاتي که مي تواند در ميانه روز فرد را از کلافگي رهانيده و او را در لذتي مناسب از اعمال خود قرار دهد از اهميتي به سزا برخوردار است. با توجه به سطور فوق مي توان اين تفريحات را از دل فرهنگ ها و نسل هاي مختلف استخراج کرد.

طبيعي است که يک زن جوان تحصيل کرده از طبقه متوسط شهري (که مي توان مدعي شد مخاطب اين سطور نيز هست!) با استفاده به جا از اينترنت، خواندن کتاب، تماشاي فيلم و صحبت با دوستان به پربار سازي اوقات خود مشغول شده و راه فرار از کلافگي را براي خود ايجاد کند.

اما درميان زنان نسل قبل مي توان به جمع شدن ايشان در خانه يکي از همسايه ها و مشغول شدن به تميز کردن سبزي هاي خود و انجام کارهاي عمده مانند پاک کردن حجم زيادي از برنج براي بازه زماني طولاني، خورد کردن کله قندهاي خانه و صحبت کردن با يکديگر از تفريحاتي است که به کم کردن فشار کار خانه منجر مي شود، اشاره کرد.

اما فارغ از تمام اين مسائل مي توان سوال موجود در اين سطور را مورد تاکيد قرار داد که کدام الگو براي زنان امروز جامعه ما و تسهيل و جذاب نمودن امر خانه داري مناسب و جالب توجه است؟

منبع : سر سرا/تبيان